Program koncertu oparty jest na założeniu, że śpiew gregoriański – a szerzej, w ogóle śpiew jednogłosowy, leży u podstaw późniejszego rozwoju kultury muzycznej Europy. Średniowieczna monodia religijna - śpiew rozpowszechniony głównie przez wspólnoty monastyczne miał wielki wpływ na estetykę muzyczną późniejszych wieków. Sposób wiązania dźwięków w melodie oraz klimat muzyczny kształtowany przez modalne skale kościelne pozostawały popularne jeszcze przez kilka wieków po zakończeniu tworzenia się repertuaru gregoriańskiego, podobnie kompozytorzy współcześni przywołują w swoich dziełach motywy chorałowe. Co więcej, tak samo, jak i śpiew gregoriański stanowił zasadniczo przekaz treści biblijnych ubranych w melodię, a proklamowanych w czasie nabożeństw, tak też i późniejsza muzyka sakralna, również u kompozytorów renesansu, do których zalicza się Wacław z Szamotuł, czerpała w warstwie słownej z Biblii, wykorzystując nierzadko dokładnie te same teksty. Myślą przewodnią „In te Domine speravi” jest zatem ukazanie, jak przekaz tego samego słowa zawierającego duchowe treści, choć ubrany w nieco inną muzyczną oprawę, skłania słuchacza do podobnej refleksji, mimo stuleci i odległości dzielących autorów muzyki. Ponadto, zestawienie takie pomoże ukazać muzyczne odniesienia i wpływy repertuaru gregoriańskiego na muzykę szesnastowieczną.
|